Για μένα η γέφυρά μου ήταν και είναι το σχολείο.

«Για μένα η γέφυρά μου ήταν και είναι το σχολείο. Η αξία του σχολείου είναι για μένα μεγάλη, γιατί είναι πολύ δύσκολο στην πατρίδα μου να μας στείλουν οι γονείς μας να σπουδάσουμε. Εκεί σε πρώτη γραμμή είναι η δουλειά για να ζήσουμε και να γλιτώσουμε από τον πόλεμο. Είναι πολύ τυχερός λοιπόν όποιος πάει σχολείο. Τέλειωσα το γυμνάσιο και τώρα είμαι στην Α΄ Λυκείου. Είμαι πάνω στη γέφυρα. Δεν την πέρασα ακόμη. Θα την έχω περάσει μόλις με μετρήσουν όλοι σαν ίσο.»

Λόγια του Γκολάμ, μαθητή του Διαπολιτισμικού Λυκείου Ελληνικού και πρόσφυγα από το Αφγανιστάν, που έφυγε μόνος από την πατρίδα του για να γλιτώσει από τη δίνη του πολέμου.

«Είμαστε πολύ τυχεροί. Ξέρετε, ακόμα και τώρα υπάρχουν μέρη της Ινδίας όπου τα παιδιά δεν ξέρουν καν τι είναι σχολείο. Όλη τη μέρα δουλεύουν.»

Λόγια της Σαντήπ, μαθήτριας του Διαπολιτισμικού Λυκείου Ελληνικού, κόρης οικογένειας μεταναστών από την Ινδία.



Οι μαρτυρίες των μαθητών είναι από την ταινία της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης «Ξένοι στην ίδια πόλη» που πραγματεύεται το λεπτό και περίπλοκο θέμα της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης.